Het Afrikaans tempo..
Blijf op de hoogte en volg Sophie
22 Februari 2014 | Tanzania, Usangi
Halloo!!
Inmiddels zitten Adrie en ik nu anderhalve week in Tanzania. Na een prima vlucht eerst twee nachtjes inDar es Salaam gebleven en daarna met de bus richting Moshi. De bus was, zoals ik van Malawi gewend was, weer een groot feest! Negen uur lang in een noodvaart over de weg geraced, met heel wat van de weg geraakte bussen en vrachtwagens langs de kant. Blauwe plekken op mn knieen omdat mn benen te lang zijn en lekker warm. We waren blij toen we in Moshi aankwamen!
Moshi is een stad aan de Kilimanjaro, waar een hoop toeristen en vrijwilligers zitten en je heerlijk Westers kan eten en boodschappen doen. We hebben het weekend lekker aan het zwembad gezeten om een beetje aan onze tan te werken. En daarna met een minibusje op naar Usangi, de plek waar we de komende zeven weken coschap zullen lopen in het ziekenhuis.
Door de regen konden we helaas niet veel zien, maar Usangi ligt echt prachtig, midden tussen het groen in de bergen. De weg erheen is een verhard pad, prima zolang het niet dagen achter elkaar beeft geregend:). Maar de reis was prima en na 3 uur stonden we bij de bushalte van usangi, niet meer dan een paar winkeltjes aan de weg.
We slapen bij het ziekenhuis in huuis bij Bertha, de secretaresse van het ziekenhuis. Prima mooi huis met elektriciteit als die het doet, redelijke woonkamer, een gat inn de grond als wc en een teiltje als douche. Wat waren wiji blij toen we gister voor het eerst weer onder een normale douche stonden!! Dada is de kokkin, een jong tanzaniaans vrouwtje die geen woord Engels kan, dus erg interessant om met haar te communiceren haha. Ze kookt heerlijk, met veel groente en fruit dus een vitaminetekort zullen we hier weel niet krijgen.
En dan het ziekenhuis.. Het ziekenhuis is het district ziekenhuis, waar de hele regio heen komt. Het bestaat uit een aantal losse gebouwen op het terrein, en is meestal niet vreselijk druk. Het bestaat uit een mannenafdelng, vrouwenafdeling, bevallingsafdeling, zwangere vrouwen adeling, kinderafdeling, tbc afdeling en een diarree afdeling. Daarnaast heeft het nog een opd (out patient department, soort van spoedeisende hulp/huisarts/polikliniek), consultatiebureau, operatie kamers, en een rontgenafdeling.
Ik was wel gewend vanuit Malawi dat de mensen niet super snel werken en dat het veel wachten is,mdaar dat is hier misschien nog wel erger. Daar moesten we ons wel weer even helemaal aan overgeven, is soms wel lastig haha. Maar het is super interessant om allerlei dingen te zien, we hebben als een aantal bevallingen en een sectio (keixersnede) gezien. We waren allebei wel onder de indruk van hoe netjes ze werken op de OK, ze waren vrij netjes op steriliteit behouden en werkten bijna net zo als in Nederland. Op de opd hebben we kennis gemaakt met het antibiotica beleid (antibiotica helpt voor alles, dus dat krijgt bijna iedereen), waar we het soms niet helemaalmcee eens zijn, maar ze kunnen het wel verantwoorden. Mensen moeten van ver komen, dus het is een risico om patienten met een viraal infect zo zonder antibiotica naar huis te sturen, want de kans bestaat dat ze dan toch vier dagen later met een daverende pneumonie terugkomen. En met name de kindjes vinden ons batuurlijk machtig interessant, we krijgen heel wat bekijks. Elke dag 'werken' we van 8 tot 13 uur, waar we misschien twee tot drie uur echt uets doen, we raken hier niet overspannen:)!
Gelukkig ook alweer twee huwelijksaanzoeken in de pocket, een psychiatrische patient van 43 bood vijf koeien en drie autos, en de schoonmaker wilde erg graag dat ik met zijn zoon trouwde voor 10 koeien. Ik heb toch maar vriendelijk bedankt:).
Maar al met al is het weer heerlijk genieten hier: de natuur is prachtig, de mensen zijn aardig, het weer is heerlijk en het leven is super relaxed, we hoeven ons nergens druk over te maken.
Ik vermaak me hier wel de komende wenken:)! Verder gebeurt er in Usangi geen moer, dus nu zijn we voor het weekend weer in moshi, even genieten van de mensen om ons heen en iets meer luxe en westerse mensen.
Ik laat snel weer wat horen! Xxxx
En fotos probeer ik ook wel een keertje te plaatsen maar uiteraard ben ik het kabeltje van mn camera vergeten....
Inmiddels zitten Adrie en ik nu anderhalve week in Tanzania. Na een prima vlucht eerst twee nachtjes inDar es Salaam gebleven en daarna met de bus richting Moshi. De bus was, zoals ik van Malawi gewend was, weer een groot feest! Negen uur lang in een noodvaart over de weg geraced, met heel wat van de weg geraakte bussen en vrachtwagens langs de kant. Blauwe plekken op mn knieen omdat mn benen te lang zijn en lekker warm. We waren blij toen we in Moshi aankwamen!
Moshi is een stad aan de Kilimanjaro, waar een hoop toeristen en vrijwilligers zitten en je heerlijk Westers kan eten en boodschappen doen. We hebben het weekend lekker aan het zwembad gezeten om een beetje aan onze tan te werken. En daarna met een minibusje op naar Usangi, de plek waar we de komende zeven weken coschap zullen lopen in het ziekenhuis.
Door de regen konden we helaas niet veel zien, maar Usangi ligt echt prachtig, midden tussen het groen in de bergen. De weg erheen is een verhard pad, prima zolang het niet dagen achter elkaar beeft geregend:). Maar de reis was prima en na 3 uur stonden we bij de bushalte van usangi, niet meer dan een paar winkeltjes aan de weg.
We slapen bij het ziekenhuis in huuis bij Bertha, de secretaresse van het ziekenhuis. Prima mooi huis met elektriciteit als die het doet, redelijke woonkamer, een gat inn de grond als wc en een teiltje als douche. Wat waren wiji blij toen we gister voor het eerst weer onder een normale douche stonden!! Dada is de kokkin, een jong tanzaniaans vrouwtje die geen woord Engels kan, dus erg interessant om met haar te communiceren haha. Ze kookt heerlijk, met veel groente en fruit dus een vitaminetekort zullen we hier weel niet krijgen.
En dan het ziekenhuis.. Het ziekenhuis is het district ziekenhuis, waar de hele regio heen komt. Het bestaat uit een aantal losse gebouwen op het terrein, en is meestal niet vreselijk druk. Het bestaat uit een mannenafdelng, vrouwenafdeling, bevallingsafdeling, zwangere vrouwen adeling, kinderafdeling, tbc afdeling en een diarree afdeling. Daarnaast heeft het nog een opd (out patient department, soort van spoedeisende hulp/huisarts/polikliniek), consultatiebureau, operatie kamers, en een rontgenafdeling.
Ik was wel gewend vanuit Malawi dat de mensen niet super snel werken en dat het veel wachten is,mdaar dat is hier misschien nog wel erger. Daar moesten we ons wel weer even helemaal aan overgeven, is soms wel lastig haha. Maar het is super interessant om allerlei dingen te zien, we hebben als een aantal bevallingen en een sectio (keixersnede) gezien. We waren allebei wel onder de indruk van hoe netjes ze werken op de OK, ze waren vrij netjes op steriliteit behouden en werkten bijna net zo als in Nederland. Op de opd hebben we kennis gemaakt met het antibiotica beleid (antibiotica helpt voor alles, dus dat krijgt bijna iedereen), waar we het soms niet helemaalmcee eens zijn, maar ze kunnen het wel verantwoorden. Mensen moeten van ver komen, dus het is een risico om patienten met een viraal infect zo zonder antibiotica naar huis te sturen, want de kans bestaat dat ze dan toch vier dagen later met een daverende pneumonie terugkomen. En met name de kindjes vinden ons batuurlijk machtig interessant, we krijgen heel wat bekijks. Elke dag 'werken' we van 8 tot 13 uur, waar we misschien twee tot drie uur echt uets doen, we raken hier niet overspannen:)!
Gelukkig ook alweer twee huwelijksaanzoeken in de pocket, een psychiatrische patient van 43 bood vijf koeien en drie autos, en de schoonmaker wilde erg graag dat ik met zijn zoon trouwde voor 10 koeien. Ik heb toch maar vriendelijk bedankt:).
Maar al met al is het weer heerlijk genieten hier: de natuur is prachtig, de mensen zijn aardig, het weer is heerlijk en het leven is super relaxed, we hoeven ons nergens druk over te maken.
Ik vermaak me hier wel de komende wenken:)! Verder gebeurt er in Usangi geen moer, dus nu zijn we voor het weekend weer in moshi, even genieten van de mensen om ons heen en iets meer luxe en westerse mensen.
Ik laat snel weer wat horen! Xxxx
En fotos probeer ik ook wel een keertje te plaatsen maar uiteraard ben ik het kabeltje van mn camera vergeten....
-
22 Februari 2014 - 10:28
Rolien Van Den Belt:
Lieve fie, mooi verhaal! Wat een ander leventje daar, geniet ervan! Ben heel erg benieuwd hoe alles eruit ziet, lijkt me geweldig om dit over 9 weken zelf te zien. Xxxxxx -
24 Februari 2014 - 10:25
Aastrid:
Lieve Sophie,
Wat leuk om over je nieuwe belevenissen te lezen!
geweldig wat jullie allemaal meemaken.
En ook al 2 huwelijksaanzoeken in de pocket, als papa er maar niet onrustig van wordt...
Geniet van deze levens ervaringen!
Liefs Astrid -
25 Februari 2014 - 14:36
Mia Hulleman:
hoi sophie
leuk dat ik je nu ook kan mailen
heb je verhaal gelezen en vind het mooi om het mee te beleven
hoop de foto's ook nog eens te zien
hartelijke groeten mia -
25 Februari 2014 - 20:52
Brenda V.d.belt:
Jambo muzungus!
Habari, mazuru. Geweldig verhaal.zo weer zin om ook te gaan. Hier in de Schilderswijk beleef ik ook van alles, maar jullie zitten er echt en dat in de prachtige natuur met heerlijk weer. Wel is het regentijd zo te horen. Gaat het nog met de weg, nog niet weggespoeld.
Wat goed dat er op de OK zo steriel gewerkt wordt. Mogen jullie ook al sectio's assisteren. Je gaat daar in het districtszh. Vast nog heel bijzondere medische ziekten zien. Dat de OPD niet druk is? Komt dat misschien omdat de mensen niet kunnen komen vanwege vervoer probleem vanwege de regen?
Wat lekker dat jullie in het weekeind kunnen uitvliegen naar Moshi,gaan jullie ook nog de Kili op? moet eigenlijk wel als je zo in de buurt bent.
Jullie samen nog een heerlijke tijd, geniet van het leven.we zijn jaloers.
Martien en Brenda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
