ziekenhuisstage zit erop..!
Door: Sophie
Blijf op de hoogte en volg Sophie
29 September 2011 | Malawi, Mangochi
Het is echt voorbij gevlogen, maar m'n eerste 4 weken ziekenhuisstage zitten er alweer op, maandag vertrek ik uit Mangochi! Dit weekend gaan we nog naar lake of stars, het evenement van Malawi. Een groot festival vlakbij Mangochi, aan het meer in een prachtige lodge, ben heel benieuwd! Ongeveer elke blanke die we tegen zijn gekomen hier gaat erheen, dus volgens mij wordt het een westere bedoening, maar wel heel gaaf denk ik!
Maar eerst nog maar even vertellen wat ik de laatste 1.5 week heb gedaan. Ik ben na een dag op de female ward toch maar weer teruggegaan naar de kinderafdeling en daar ben ik rest van de tijd gebleven. Echt een super leuke anderhalve week gehad, omdat je de laatste paar dagen ook het idee had dat je zelf wat wist en kon. Mocht zelf in statussen schrijven soms en kon meedenken in het beleid dus was heel leuk. Veel meegelopen met Hope, clinical officer waar ik dikke maatjes mee was, dus dat was ook nog heel gezellig! Deze stage heeft me niet echt van het idee afgebracht dat ik misschien kinderarts wil worden, integendeel:)! Wel ook een hopp heftige dingen gezien. Een kindje van 3 weken met een ontstoken balzak waarvan de huid helemaal necrotisch (zwart en dood) was, en uiteindelijk dezelfde middag nog overleden. Een jongetje die we hadden opgenmomen met hersenvliesontsteking en de nacht niet eens haalde. Een jonetje met een enorm opgezette buik, alsof hij zwanger was van een tweeling, zo extreem zelfs Hope schrok ervan. Een jogetje met een gigantisch gapende wond op zijn been die zomaar was ontstaan. En ga zo maar door, een hoop ellende gezien, maar ook heel veel kindjes die wel na een paar dagen weer helemaal beter naar huis gaan gelukkig!
tussen de laatste 2 weken door zijn we in het weekend gaan chillen bij het zwembad van een lodge redelijk in de buurt van Mangochi, 's avonds sliepen we dan gewoon in ons eigen hostel. Was wel even een heel groot contrast met daar; mooi zwembad, lekker eten, andere westerlingen.
Zaterdagavond hebben we toen gegeten bij Mike en Peter thuis. Mike en Peter zijn de schoonmakers in het hostel, allebei rond de 20. Peter wil eigenlijk heel graag arts worden of clinical officer, maar kan de opleiding niet betalen. Hij werkt keihard om het schoolgeld van zn zusjes te betalen. Ze wonen samen in een soort wijk (compound) aan de rand van Mangochi, in een huisje van maximaal 2.5 bij 2.5 meter. Ze slapen op een rieten matje op de grond, naast elkaar op een bed. Verder een tafletje en wat spullen en that's it. Wel electriciteit en stromend water buiten. Dat was wel even omschakelen na de hele dag aan het zwembad te hebben gelegen! Maar ze waren hartstikke trots op hun huis en heel blij dat we bij hun kwamen eten. Het hele huis hing vol met papiertjes met 'welcome to our home, gabriela, marlise and sophie. Very proud of you!' heel schattig! Na het eten kwam de chibuku shake shake op tafel, het malawische 'bier'. Het zit in kartonnen pakken van een liter, een soort troebele grijsbruine substantie met stukjes erin dat je moet schudden voor je het pak openmaakt. Niet te drinken! Volgens hun was het lekkerder met suiker maar dan nog kreeg ik het niet weg haha, geen chibuku voor mij!
Na dat weekend dus nog de hele week op de kinderafdeling gelopen en net klaar. Deze middag hebben Marlise en ik nog allemaal ballonnen uitgedeeld op de kinderafdeling, waren ze allemaal heel blij mee! Ook alle moeder wilden heel graag een ballon, geen idee wat ze ermee willen maar goed. Opeens was de kinderafdeling een vrolijke bende, met maar heel weinig huilende kinderen (wanneer er eentje begint te huilen gaan ze meetsal allemaal huilen namelijk).
Na lake of stars gaan Gab en ik voor 10 dagen door het zuiden van Malawi reizen, zal wel even omschakelen worden aangezien we de afgelopen weken zo'n strak ritme hebben gehad:
- 6.45 uur opstaan (eerst om 5 uur wakker door gejammer uit de moskee
- 7.30 de morningmeeting,, daarna de rondes op de afdeling
- ong 11 uur klaar, lunchen en meestal naar de markt voor boodschappen
- half 3/3 uur weer terug naar het ziekenhuis, als er nog wat te doen is..
-4 uur half 5 klaar, chillen, koken en eten voor 6 uur, want dan valt de stroom uit
-21 uur/half 10 naar bed
Ben benieuwd hoe de komende paar weken worden, 14 oktober vertrekt Gab naar Zambia en dan ga ik denk ik een weekje chillen in Cape MacClear, 22 oktober weer in Lilongwe zijn, want de 24e begint mijn tweede project (HIV/Aids voorlichting in Zomba)
Dit was het wel voor nu, typen op je telefoon is toch niet heel relaxed, maar ik hou jullie op de hoogte. Vind het echt super leuk om elke keer weer jullie reacties te lezen:)
Xxxxxxx
Maar eerst nog maar even vertellen wat ik de laatste 1.5 week heb gedaan. Ik ben na een dag op de female ward toch maar weer teruggegaan naar de kinderafdeling en daar ben ik rest van de tijd gebleven. Echt een super leuke anderhalve week gehad, omdat je de laatste paar dagen ook het idee had dat je zelf wat wist en kon. Mocht zelf in statussen schrijven soms en kon meedenken in het beleid dus was heel leuk. Veel meegelopen met Hope, clinical officer waar ik dikke maatjes mee was, dus dat was ook nog heel gezellig! Deze stage heeft me niet echt van het idee afgebracht dat ik misschien kinderarts wil worden, integendeel:)! Wel ook een hopp heftige dingen gezien. Een kindje van 3 weken met een ontstoken balzak waarvan de huid helemaal necrotisch (zwart en dood) was, en uiteindelijk dezelfde middag nog overleden. Een jongetje die we hadden opgenmomen met hersenvliesontsteking en de nacht niet eens haalde. Een jonetje met een enorm opgezette buik, alsof hij zwanger was van een tweeling, zo extreem zelfs Hope schrok ervan. Een jogetje met een gigantisch gapende wond op zijn been die zomaar was ontstaan. En ga zo maar door, een hoop ellende gezien, maar ook heel veel kindjes die wel na een paar dagen weer helemaal beter naar huis gaan gelukkig!
tussen de laatste 2 weken door zijn we in het weekend gaan chillen bij het zwembad van een lodge redelijk in de buurt van Mangochi, 's avonds sliepen we dan gewoon in ons eigen hostel. Was wel even een heel groot contrast met daar; mooi zwembad, lekker eten, andere westerlingen.
Zaterdagavond hebben we toen gegeten bij Mike en Peter thuis. Mike en Peter zijn de schoonmakers in het hostel, allebei rond de 20. Peter wil eigenlijk heel graag arts worden of clinical officer, maar kan de opleiding niet betalen. Hij werkt keihard om het schoolgeld van zn zusjes te betalen. Ze wonen samen in een soort wijk (compound) aan de rand van Mangochi, in een huisje van maximaal 2.5 bij 2.5 meter. Ze slapen op een rieten matje op de grond, naast elkaar op een bed. Verder een tafletje en wat spullen en that's it. Wel electriciteit en stromend water buiten. Dat was wel even omschakelen na de hele dag aan het zwembad te hebben gelegen! Maar ze waren hartstikke trots op hun huis en heel blij dat we bij hun kwamen eten. Het hele huis hing vol met papiertjes met 'welcome to our home, gabriela, marlise and sophie. Very proud of you!' heel schattig! Na het eten kwam de chibuku shake shake op tafel, het malawische 'bier'. Het zit in kartonnen pakken van een liter, een soort troebele grijsbruine substantie met stukjes erin dat je moet schudden voor je het pak openmaakt. Niet te drinken! Volgens hun was het lekkerder met suiker maar dan nog kreeg ik het niet weg haha, geen chibuku voor mij!
Na dat weekend dus nog de hele week op de kinderafdeling gelopen en net klaar. Deze middag hebben Marlise en ik nog allemaal ballonnen uitgedeeld op de kinderafdeling, waren ze allemaal heel blij mee! Ook alle moeder wilden heel graag een ballon, geen idee wat ze ermee willen maar goed. Opeens was de kinderafdeling een vrolijke bende, met maar heel weinig huilende kinderen (wanneer er eentje begint te huilen gaan ze meetsal allemaal huilen namelijk).
Na lake of stars gaan Gab en ik voor 10 dagen door het zuiden van Malawi reizen, zal wel even omschakelen worden aangezien we de afgelopen weken zo'n strak ritme hebben gehad:
- 6.45 uur opstaan (eerst om 5 uur wakker door gejammer uit de moskee
- 7.30 de morningmeeting,, daarna de rondes op de afdeling
- ong 11 uur klaar, lunchen en meestal naar de markt voor boodschappen
- half 3/3 uur weer terug naar het ziekenhuis, als er nog wat te doen is..
-4 uur half 5 klaar, chillen, koken en eten voor 6 uur, want dan valt de stroom uit
-21 uur/half 10 naar bed
Ben benieuwd hoe de komende paar weken worden, 14 oktober vertrekt Gab naar Zambia en dan ga ik denk ik een weekje chillen in Cape MacClear, 22 oktober weer in Lilongwe zijn, want de 24e begint mijn tweede project (HIV/Aids voorlichting in Zomba)
Dit was het wel voor nu, typen op je telefoon is toch niet heel relaxed, maar ik hou jullie op de hoogte. Vind het echt super leuk om elke keer weer jullie reacties te lezen:)
Xxxxxxx
-
29 September 2011 - 14:54
Lienke:
Jeetje meiden jullie maken wel behoorlijk wat mee zeg!! nu lekker tijd om te genieten van het mooie land! Veel plezier chickiees !! xx -
29 September 2011 - 15:57
Tije:
Mooi verhaal weer soof! Klinkt echt als een bijzonder avontuur in het bijzondere Afrika. Veel plezier tijdens je trip.
Xx Tije -
29 September 2011 - 16:14
Rolien:
lieve fietje,
wat een fantastisch verslag weer. oh, wat zou ik dan graag even om een hoekje kijken en zien wat je daar allemaal beleeft en doet. maar super dat je zoveel vertelt, dat geeft het idee dat je niet zo ver weg bent. knap hoe je deze 4 weken hebt gedaan, stiekem zijn we wel een beetje trots op je hoor! en die leuke foto van jou voor het ziekenhuis heb ik als kaart naar oma gestuurd, jaja!
dus nu maar even tijd voor het betere genieten, en mogelijk een wat ander ritme te krijgen. ben echt onder de indruk van die jongen, Peter. wat sneu dat hij eigenlijk geen opleiding kan krijgen. dat zou nou eens een mooie actie voor de Rotary zijn om hem te helpen! zie je het ziekenhuis nu niet meer terug?? nou sweet, wij hebben ook een beetje Malawi weer, gewoon genieten van veel zon en dus weer zomer! geen wind, dus niet zeilen, maar je kan niet alles hebben. xxxx mama -
29 September 2011 - 16:18
Pippa:
Aaah! Die babies zijn ZO leuk! Net kleine wormpjes.
Veel plezier en succes soof!
Liefs -
29 September 2011 - 19:26
Babette:
He Soof! Net al je verhalen gelezen, wat een ervaringen! Leuk om te lezen! Ben benieuwd wat je allemaal gaat beleven tijdens je volgende trip, heeel veel plezier en geniet van al het moois! Kus. -
29 September 2011 - 21:02
Brenda:
Wat geweldig Sophie om dit te lezen , Martien en ik hebben zijn met je reisverslag direct weer terug in onze zambia tijd.
Al die vreselijke zieke mensen met vergevorderde ziekten die je hier nooit zult zien. Toch blijven de mensen aardig en lachen ze veel.
De foto van de morningmeeting is ook heel herkenbaar. Het ziekenhuis ziet er netjes en verzorgd uit, het valt me reuze mee wat ik zie op de foto's .
Nog een geweldig tijd, op cape mac. clear heben wij ook nog gecampeerd.
Lilongwe is wel een mooie plaats met de blauwe Jacaranda bomen.
Fijn dat je schrijft , we genieten ervan.
Nog een geweldige tijd. -
30 September 2011 - 06:09
Ingeborg:
Wow, wat een byzonder verhaal weer! Echt geweldig om te lezen wat je allemaal beleeft hebt. Aandoenlijk dat verhaal van die schoonmakers.Wat een totaal ander leven en kansen hebben wij hier in het westen.. je hebt al heel wat levenservaring op je netvlies staan met deze reis! Geniet ervan, veel plezier en wij zijn hier supertrots op jou!
Liefs, De Hofkertjes -
30 September 2011 - 06:59
Juut:
Hey Sop!! Hoe cool zijn je avonturen??!! Vind 't ook erg leuk om te horen dat die kinderafdeling gewoon echt je ding is, leuk om nóg zo'n bevestiging te krijgen (in Afrika nog wel). Die dode kids vind ik ook wel heftig!! Ben erg benieuwd hoe je het rondtrekken vindt. Even over je foto's. Sop op de voorgrond van ziekenhuis: TOP. Kids opgerold in bloemetjesdekens ('als wormpjes'): hardstikke cute. Mens naakt op tafel met benen omhoog en ver uit elkaar.... I don't know. btw, vergeet je geen kids+sop foto te maken?!! Nieuwsberichten vanuit Nederland zijn er niet zoveel, behalve dat de zomer even verdwaald lijkt te zijn want de afgelopen dagen waren en komend weekend zal het erg mooi weer zijn (dus zeilschool). Verder gaat alles z'n gangetje. XX -
30 September 2011 - 07:00
Juut:
Die waarbenjij's zijn wel erg hip, ze maken gewoon automatische smilies aan. Dit was natuurlijk niet de bedoeling. -
30 September 2011 - 07:37
Nicole:
Zoow heel wat meegemaakt dus! wat leuk om te zien dat die kinderen van zoiets kleins als een ballon helemaal rustig en blij worden.. het zal zeker omschakelen worden..heel veel plezier tijdens jullie tripje.. -
02 Oktober 2011 - 16:31
Emma:
Wauw Sophie wat een avonturen! Klinkt echt supergaaf allemaal, wel ingrijpend! Leuk ook om je foto's te zien. Heel veel plezier met de reis straks met gab!! Geniet er nog lekker van :) liefs -
02 Oktober 2011 - 19:12
Ineke Franssen:
Hoi Sophie, Van Mama kreeg ik deze link. Bijzonder om te lezen wat jullie allemaal meemaken. Wat een contrast met de gezondheidszorg in Nederland! Je zult er straks vast nog vaak aan terugdenken. Fantastisch dat er ook al een beroep op je kennis gedaan wordt. Nu weet je tenminste echt waar je zo hard voor moet studeren. Veel plezier verder en sterkte met je tweede project in Zomba. Ook daar zul je wel het nodige zien en meemaken. Pas goed op jezelf! Hartelijke groeten Ineke Franssen (moeder Karlijn van Dongen) -
03 Oktober 2011 - 09:52
Lot:
Ha soof, super mooie verhalen, heel indrukwekkend! Net even de laatste twee stukjes gelezen omdat je moeder in de albert heijn me er laatst op wees dat hier vanalles op stond! De tijd vliegt vast voorbij dus geniet ervan! Xx lot -
03 Oktober 2011 - 14:59
Juul:
ha soofje!!!
wat een geweldige verhalen! super dat je dit allemaal meemaakt! kom snel maar weer op de whatsapp:)
heeeeeel veel plezier de komende weken en lekker genieten!! -
03 Oktober 2011 - 18:04
Kim Van Rooijen:
Hoi Sophie.Je moeder wees mij op deze site van jou en zojuist heb ik met veel plezier en ver- en bewondering je verslagen gelezen.Wat geweldig dat jij al in Afrika aan de slag kan. Het zal inderdaad vaak heel heftig zijn wat je te zien krijgt maar super mooi als je de mensen kan helpen.Wat een andere wereld he?!
En nu eerst een leuk festival en dan even rust tot je 2e projekt.
Heel veel succes en plezier en ik blijf je nu volgen.
Je lijkt me een superdokter!
(Btw Luc zit nu in het vliegtuig van Kuala Lumpur naar Sydney en heeft dus ook zo'n waarbenjij.nu site.dit wist je moeder via facebook en wij nu dus van elkaar, hip he!)
x Kim -
04 Oktober 2011 - 14:03
Jennifer:
Heee!!
super mooi om je verhaal te lezen!! heel veel plezier met je rondtrip en succes met alles!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
